Συμμετέχει, μελετά, αρθρογραφεί, ταξιδεύει, ενημερώνεται με στόχο να προσφέρει όσο μπορεί στην αναβάθμιση του τοπίου που μας περιβάλλει.

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

ΚΗΠΟΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΑΤ

To νοσοκομείο ΚΑΤ  βρίσκεται δίπλα στη λεωφόρο Κηφισιάς στο ύψος του Αμαρουσίου,  απέναντι από το κτήμα Συγγρού. Η κύρια είσοδος έχει τοποθετηθεί στην ανατολική πλευρά του οικοπέδου, ενώ υπάρχει ακόμη μια είσοδος στα δυτικά, όπου βρίσκεται και ο χώρος στάθμευσης. Το νοσοκομείο  λειτούργησε σαν ΚΑΤ, την 1/1 1963, σε μια εποχή που η χώρα μας μόλις έχει αρχίσει να ορθοποδεί και να βγαίνει από τα δεινά του πολέμου και του εμφυλίου.  


Και ενώ η  αγροτική και βιομηχανική παραγωγή αναπτύσσεται ραγδαία,  το    επίπεδο  της  παιδείας  και  της  επιστημονικής  έρευνας παραμένει  χαμηλό. Η ανάγκη για μια πιο ποιοτική ζωή και τη δημιουργία ενός κράτους ευημερίας εκφράζεται μέσα από τη διεκδίκηση για εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και μέσω της επιρροής ιδιαίτερα της νεολαίας από τις ευρωπαϊκές τάσεις. Η δίψα της κοινωνίας να  εκσυγχρονιστεί, να προάγει πολιτισμό,  να προχωρήσει μπροστά, να δει το ποτήρι γεμάτο την ωθεί σε αναθεώρηση κοινωνικών αξιών και θεσμών.
Η επίδραση του περιβάλλοντος στη ίαση σίγουρα λήφθηκε υπόψη κατά το σχεδιασμό του νοσοκομείου ΚΑΤ που δεν έμεινε από ότι φαίνεται έξω από τις κοινωνικές εξελίξεις που έβαζαν τον άνθρωπο και τις ανάγκες του μπροστά, αυτό αποδεικνύεται πρώτα από όλα από την διαμόρφωση του  περιβάλλοντα χώρου του, που φαίνεται  να  αγκαλιάζει τις ανάγκες των ασθενών για γρήγορη ανάρρωση και ψυχολογική στήριξη.

Μάρτυρας, πρώτα από όλα το θερμοκήπιο που μέσα στη ζεστή του αγκαλιά γεννήθηκαν τόσα κυπαρίσσια, τόσες νεραντζιές  λιγούστρα, ελιές, πεύκα, δάφνες, βιβούρνα και τόσα άλλα φυτά που διακοσμούν το κήπο του νοσοκομείου σήμερα.  

Μάρτυρας, επίσης,  η άδεια σήμερα από εικόνες οθόνη του θερινού σινεμά που φαντάζομαι ότι πάνω της στάθηκαν πολλά μάτια και ξέχασαν έστω για λίγο τον πόνο που τους είχε οδηγήσει μέχρι εκεί.

Μάρτυρας, ο γραφικός χαρακτήρας ενός κηπουρού που  αγάπησε πολύ τα φυτά και πάσχισε για αυτά λαμβάνοντας σαν  ανταμοιβή του τα άνθη τους. Πριν μερικά χρόνια σίγουρα δεν ήταν μόνος, όπως είναι σήμερα. 

Η θέα από τα παράθυρα και τα μπαλκόνια των κτηρίων έχει ενδιαφέρον, τα ψηλά δέντρα είναι σε σωστή  απόσταση από τα κτίρια αφήνοντας το φως να φτάσει μέχρι τα κρεβάτια των ασθενών, ενώ οι πράσινοι όγκοι ισορροπούν στο χώρο προσφέρουν ηρεμία και χαλάρωση, τόσο στους ασθενείς όσο και στους συγγενείς τους και στο νοσηλευτικό προσωπικό.

  Τα δέντρα, τους θάμνους, το χλοοτάπητα συντροφεύουν γλυπτά, φυσικά  βράχια, καθιστικά.

Πέρα από τα μεγάλα ξέφωτα, τα καθιστικά, τις δεντροστοιχίες, τα παρτέρια, σκιερά μονοπάτια οδηγούν σε απόκρυφα σημεία του κήπου. 

Ο  βιολογικός  καθαρισμός,   κάποτε κάλυπτε τις ανάγκες του κήπου σε άρδευση αφού πρώτα συγκεντρωνόταν το κατάλληλο νερό σε υπόγειες δεξαμενές και μετά διοχετευόταν στον κήπο. 

Σημαντικό και καταλυτικό ρόλο στην αναγέννηση τέτοιων χώρων και υποδομών θα μπορούσαν να παίξουν οι κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις (ΚΟΙΝΣΕΠ), που στόχο έχουν την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στην κατεύθυνση της κοινωνικής οικονομίας, με απώτερο στόχο την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής και την κοινωνικοοικονομική αποκατάσταση ατόμων με προβλήματα υγείας. Ίσως και το άνοιγμα στους φορείς της  τοπικής κοινωνίας να βελτίωνε την κατάσταση πχ στο ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΓΕΩΠΟΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, στην επαγγελματική σχολή του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, ΕΠΑΣ Συγγρού  που εκπαιδεύουν νέους κηποτέχνες λίγα μέτρα μακριά από το νοσοκομείο, αλλά και στα σχολεία της ευρύτερης περιοχής. Χρηματοδοτήσεις από το ΕΣΠΑ αλλά και από ιδιωτικές χορηγίες θα πρέπει να συμπεριλάβουν έργα αναβάθμισης του περιβάλλοντος χώρου των νοσοκομείων, όπως το πρόγραμμα πράσινα στρατόπεδα - πράσινα νοσοκομεία του ΕΣΠΑ που αναφερόταν σε βιοκλιματικές παρεμβάσεις στο περιβάλλοντα χώρο των στρατιωτικών νοσοκομείων  και φυτεύσεις στεγών.  
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Το ιστορικό ίδρυσης του Νοσοκομείου Ατυχημάτων και Αποκαταστάσεως Τραυματιών και Αναπήρων Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ έχει την αφετηρία του στην ίδρυση του 449 Κέντρου Αποκαταστάσεως Τραυματιών.
Το Κέντρο ήταν κυρίως θεραπευτήριο και είχε σκοπό να αποθεραπεύει τους τραυματίες πολέμου από τις παθήσεις τους και να τους κάνει ικανούς να εργαστούν.
Η ιδέα ίδρυσης του Κέντρου αποδίδεται στην τότε βασίλισσα Φρειδερίκη. Κατά μια άλλη μαρτυρία, εμπνευστής της ίδρυσης του Κέντρου ήταν ο Αρχίατρος Ν. Βρυώνης, ο οποίος σε ταξίδι του στην Αυστρία συναντήθηκε με καθηγητή- διευθυντή 6 κλινικών, ορθοπεδικών ατυχημάτων, που είχε εφαρμόσει πρώτος τη συρραπτική ατυχημάτων και οστών, ώστε να μπορούν οι τραυματίες του πολέμου να επιστρέφουν μετά από 6 μήνες ικανοί στα πεδία μάχης. Η υγειονομική μονάδα εγκαταστάθηκε στη βίλα Καζούλη καθώς και σε 8 λυόμενα ξύλινα περίπτερα, τα ονομαζόμενα ΤΟΛ. Τα ΤΟΛ λειτούργησαν ως θάλαμοι ασθενών για 20-40 αρρώστους, ενώ η βίλα λειτουργούσε κυρίως ως διοίκηση. Το 449 ΚΑΤ ανέπτυξε ειδικά περίπτερα: γυμναστήριο, κέντρο ψυχαγωγίας, βιοτεχνικό εργαστήριο  και γεωργικό σχολείο. Στους 1.100 τροφίμους που είχαν περάσει από την ίδρυση του Κέντρου μέχρι το 1951 οι περισσότεροι από τους μισούς, και ακριβώς το 62%, βγήκαν εντελώς καλά.
Στα επόμενα χρόνια το Κέντρο επεκτείνεται και έξω από τις κατηγορίες των τραυματιών στρατιωτών μια και ο αριθμός τους μειώνεται. Γίνονται δεκτοί πολίτες ως εξωτερικοί ασθενείς και το Ίδρυμα τίθεται στη διάθεση του ΙΚΑ. Το 449 ΚΑΤ σταμάτησε να λειτουργεί το 1958. Έχει ήδη συσταθεί το Ίδρυμα Αποκαταστάσεως Αναπήρων «Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ» το 1951 και, αντικειμενικά, το 449 ΚΑΤ ολοκληρώνει το σκοπό της ίδρυσής του.
Το ίδρυμα συστεγάζεται με το 449 ΚΑΤ στη βίλα Καζούλη και στα ΤΟΛ. Μέχρι το 1953 δεχόταν μόνο εξωτερικούς ασθενείς και αποκλειστικά όσους είχαν ανάγκη φυσιοθεραπείας. Στα δύο πρώτα χρόνια λειτουργίας του εξυπηρέτησε περίπου 2.800 ασθενείς.Τον Αύγουστο του 1953, μετά τους καταστροφικούς σεισμούς στη Ζάκυνθο και Κεφαλονιά, δόθηκε εντολή να δεχτεί και να περιθάλψει τους πρώτους εσωτερικούς ασθενείς, 80 θύματα των σεισμών.
Στις 22/6/1954 το Ίδρυμα Αποκαταστάσεως Αναπήρων «Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ» αγοράζει 50 στρέμματα από τους ιδιοκτήτες της βίλας Καζούλη και το 1955 γίνεται η αρχή οικοδόμησης του νέου νοσοκομείου. Το 1955, επίσης, αγοράζονται άλλα 27 στρέμματα και έτσι συμπληρώνονται τα σημερινά όρια του νοσοκομείου.
Η οικοδόμηση των πρώτων κτιρίων του νοσοκομείου τελειώνει το 1962. Το Ίδρυμα μετονομάζεται σε ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ  ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ- ΤΡΑΥΜΑΤΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΗΡΩΝ «Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ».
Τα ιστορικά στοιχεία πάρθηκαν από τη διπλωματική εργασία «η συμβολή των δομικών επιφανειών στο φυσικό φωτισμό των θαλάμων νοσηλείας» των  ΑΜΠΛΙΑΝΙΤΗ ΑΛΙΚΗ και ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ


κείμενο φωτο 
Κατσογιάννη Σταυρούλα
γεωπόνος - Αρχιτέκτων τοπίου

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Δίκτυα γραμμικών πάρκων – Μοναδική ευκαιρία για πράσινες διαδρομές στον αστικό ιστό


Αλήθεια  έχει σκεφτεί κανείς να κατέβει τη Συγγρού με τα πόδια, έτσι για βόλτα και να φτάσει ως το Φάληρο, στη θάλασσα. Φαντάζομαι κανείς δε θα το αποφάσιζε να βολτάρει δίπλα από αμάξια που στριγγλίζουν αναπτύσσοντας ταχύτητα και  αναπνέοντας τη σκόνη τους. Αν όμως  ένα  γραμμικό πάρκο ή ένας δεντροφυτεμένος παράδρομος – πεζόδρομος  απομόνωνε τη λεωφόρο και τον οδηγούσε ως τη θάλασσα  θα αποτελούσε μια ευκαιρία για τον κάτοικο αυτής της πόλης για  διαφυγή από τη γκρίζα καθημερινότητα.
Γραμμικό πάρκο είναι το πάρκο που  η μια του διάσταση είναι πολύ μεγαλύτερη από την άλλη. Τα  όρια του μπορεί να είναι  ευθείες, όπως τα γραμμικά πάρκα που  ακολουθούν λεωφόρους, σιδηροδρομικές γραμμές αλλά  μπορεί να είναι και καμπύλα  όπως τα γραμμικά πάρκα που ακολουθούν τη ροή ενός ποταμού ή τα παραλίμνια  μέτωπα.
Το γραμμικό πάρκο δηλώνει ροή, κίνηση, εναλλαγή,   αλλά και  διείσδυση, διάχυση μέσα στην πόλη. Το μεγάλο μήκος τους τα  μετατρέπει σε χώρους εναλλακτικής μετακίνησης,  μεταφοράς, περιπάτου, ποδηλασίας, πατινάζ, ενώ το μικρό πλάτος τους τα καθιστά άμεσα,  εύκολα και γρήγορα προσβάσιμα. Η σημασία τους για τη ζωή της πόλης είναι πολύ μεγάλη γιατί συνήθως  αποτελούν  το συνδετικό κρίκο, χώρων πρασίνου, δημόσιων κτιρίων,   μνημείων, περιοχών ολόκληρων,  με αποτέλεσμα να  συντίθεται ένα δίκτυο πρασίνου που   μπορεί να έχει  τη μορφή  πράσινης ζώνης, δαχτυλιδιού, σπείρας κλπ.


Τα δίκτυα πρασίνου  δεν είναι μια νέα ιδέα. Ο Frederick  Olmsted, αρχιτέκτονας τοπίου,  το 1860, σκέφτηκε ότι ήταν ανάγκη να συνδεθούν τα πάρκα μεταξύ τους γιατί  όταν οι άνθρωποι επισκέπτονται ξεκομμένα πάρκα δεν μπορούν να αποκτήσουν την εμπειρία της φύσης. Το πιο γνωστό  πράσινο δίκτυο είναι  το Emerald necklace  της Βοστώνης που συνδέει τα πάρκα της πόλης  σε ένα τόξο 4,5 μιλίων γύρω από αυτήν.

Παραδείγματα γραμμικών πάρκων έχουμε πολλά, πιο γνωστό και πιο πρόσφατο  η  High Line   στην Νέα Υόρκη. Είναι ένα δημόσιο πάρκο που στήθηκε σε μια εναέρια σιδηροδρομική γραμμή  πάνω από τους δρόμους της δυτικής πλευράς  του Μανχάταν. Το πρώτο  μέρος του κατασκευάστηκε το 1999 και το δεύτερο παραδόθηκε το καλοκαίρι του 2011.   Οι Φίλοι  της High Line έκαναν αγώνα για την μετατροπή της παρατημένης γραμμής σε πάρκο και εξακολουθούν να διαχειρίζονται το πάρκο, και να αναζητούν πόρους χρηματοδότησής του, διοργανώνοντας εκδηλώσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα όπως εκπαιδευτικά προγράμματα για σχολεία  που μαθαίνουν τα παιδιά σχετικά με  την βιοποικιλότητα στη Νέα Υόρκη  και την ιστορία του σιδηροδρόμου. Καθημερινά δέχεται πολλούς επισκέπτες, περίοικους, τουρίστες οι οποίοι αποδέχονται τους απαιτητικούς κανόνες λειτουργίας του.

φωτο Iwan Baan © 2009
Το Μπιλμπάο είναι η μεγαλύτερη πόλη στη Χώρα των Βάσκων και η πρωτεύουσα της επαρχίας της Βισκαϊκής. Η ευρύτερη αστική περιοχή του Μπιλμπάο αριθμεί πάνω από 939.000 κατοίκους. Η αποβιομηχάνιση άρχισε στη δεκαετία του '90, πολλές από τις προηγούμενες βιομηχανικές περιοχές μετασχηματίζονται στους σύγχρονους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους που σχεδιάστηκαν από αρκετούς από τους πιο
διάσημους παγκοσμίως αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες. Το κύριο παράδειγμα είναι το μουσείο Guggenheim, που βρίσκεται εκεί που ήταν μια παλαιά αποβάθρα και μια ξύλινη αποθήκη εμπορευμάτων. Στην περιοχή αυτή, κατά μήκος της δεξιάς όχθης δημιουργήθηκε ένα νέο γραμμικό πάρκο 3 χλμ (η κατασκευή του άρχισε το 2002) ως τμήμα της αστικής αναδιαμόρφωσης της παλιάς βιομηχανικής περιοχής Abandoibarra. Το πάρκο αυτό συνδέει ένα πολύ μεγάλο μέρος της πόλης, με τα αρχιτεκτονικά και ιστορικά μνημεία της και κατά μήκους του, ταυτόχρονα, εκτείθονται γλυπτά σπουδαίων σύγχρονων καλλιτεχνών.


Στη Βαρκελώνη, για την ανάπτυξη νέων σιδηροδρομικών συνδέσεων, σκάβεται μια σήραγγα για τα τραίνα, που επιτρέπει, στην επιφάνεια την δημιουργία ενός γραμμικού πάρκου, μέσα στην πόλη. Οι νικητές του σχετικού αρχιτεκτονικού διαγωνισμού του 2011 Alday Jover, RCR και West 8, προτείνουν ένα γραμμικό πάρκο περίπου 400 στρ. Η περίοδος κατασκευής αναμένεται για να πάρει 14 μήνες και το αποτέλεσμα θα είναι η σύνδεση μέσω μίας πράσινης διαδρομής, των καταλανικών Πυρηναίων, της μεσογειακής ακτής και της ίδιας της πόλης. Οι επισκέπτες θα είναι σε θέση να απολαύσουν τις σκιασμένες περιοχές για τους πεζούς, τους ποδηλάτες, και τους σκέιτερ παρατηρώντας τις διαφορετικές γειτονιές, τους ιστορικούς κήπους, και τις εγκαταστάσεις του παλαιού ιστορικού υδραγωγείου της πόλης.

Το δημοτικό πάρκο σιδηροδρόμων στην Καλαμάτα  αποτελεί ένα θεματικό  γραμμικό πάρκο  54 στρεμμάτων, που  έχει βραβευτεί και έχει αναβαθμίσει τη ζωή της πόλης . Ο σχεδιασμός του και οι χρήσεις που του δόθηκαν όμως δεν το  καθιστούν μέρος ενός πράσινου πλέγματος  της πόλης  γιατί παρόλο που βρίσκεται πάνω στον κεντρικό  άξονα που  οδηγεί στη θάλασσα δεν αποτελεί διέξοδο προς αυτήν αλλά μάλλον εμποδίζει την κίνηση των κατοίκων προς το παραλιακό μέτωπο.

Στην  παραλία της Θεσσαλονίκης η κεντρική ιδέα ήταν η ενίσχυση της γραμμικής πορείας των ανθρώπων δίπλα στη θάλασσα και η δημιουργία 13 μικρών θεματικών χώρων θεατρικά στημένων.  Ο ένας κήπος θα διαδέχεται τον άλλο,   με επιλογές ψυχαγωγίας,  χαλάρωσης, εκπαίδευσης και πολιτισμού, χωρίς παράλληλα να χάνεται η συνέχεια και η ενιαία λογική του πάρκου. Από τα 13 πράσινα δωμάτια που έχουν σχεδιαστεί, μέχρι τώρα κατασκευάστηκαν ο κήπος της μουσικής, του νερού, της μνήμης, των ρόδων, του ήχου. Σήμερα έχουν ξεκινήσει τα έργα κατασκευής των 8 υπόλοιπων κήπων. Ο σχεδιασμός τους μπορεί να θεωρηθεί πρωτόγνωρος για τα ελληνικά δεδομένα σαν σύλληψη, το πράσινο όμως αυξήθηκε μόλις 1,1% και κόστισε  το 10 -15% του συνολικού προϋπολογισμού.  Στη φωτογραφία απεικονίζεται ο κήπος του νερού με υδροχαρή φυτά νούφαρα, ίριδες, καλαμιές κλπ.


To δίκτυο πρασίνου μπορεί να έχει τοπικό χαρακτήρα και να συνδέει τον πεζόδρομο του σχολείου με την παιδική χαρά, με το αθλητικό κέντρο, ή υπερτοπικό και να συνδέει την πλατεία και  το άλσος με πράσινες οδικές αρτηρίες που θα οδηγούν σε περιαστικούς χώρους πρασίνου. 

Η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων θα μπορούσε να ταυτιστεί με ένα  δίκτυο πρασίνου γιατί οι αρχαιολογικοί χώροι αποτελούν και χώρους πρασίνου και θα πρέπει να διαχειρίζονται σαν τέτοιοι. Στην Αθήνα δημιουργήθηκε  ένα πλέγμα δημόσιων χώρων (ενοποίηση αρχαιολογικών χώρων), που αναβάθμισε την εικόνα του κέντρου, ανέδειξε την ιστορική του φυσιογνωμία και αύξησε την ελκυστικότητά του.

Πλεονεκτήματα γραμμικών πάρκων
·         Αισθητική αναβάθμιση της πόλης
·         Διαφυγή από την καθημερινότητα των κατοίκων
·         Βιοκλιματική βελτίωση
·         Κοινωνικοποίηση
·         Σύνδεση πράσινων χώρων και λειτουργιών της πόλης
·         Οικονομική και εφικτή λύση
Τα πλεονεκτήματα ενός γραμμικού πάρκου – δικτύου πρασίνου, μπορούν να πολλαπλασιαστούν με το σωστό σχεδιασμό του. Στόχος είναι η εκμετάλλευση των φυσικών χαρακτηριστικών της περιοχής που θα επιδρούν και θα αλληλεπιδρούν δημιουργώντας  ευνοϊκά μικροκλίματα. Σημαντικός παράγοντας επιτυχίας του σχεδιασμού του, είναι να τηρηθούν ισορροπίες και να κρατηθεί η σωστή κλίμακα μεταξύ της βλάστησης και του ευρύτερου περιβάλλοντος όπως σημαντικός είναι και   ο τρόπος που θα διαχειριστούμε τα όριά του πάρκου και το πως θα καταφέρουμε να εντάξουμε τους γύρω δρόμους, τρίγωνα, νησίδες με μια ενιαία λογική σχεδιασμού έτσι ώστε το πάρκο να διαχέεται στις γειτονιές που διασχίζει. Το πράσινο πλέγμα που περιβάλλει την πόλη θέλουμε να διατηρεί  μια εσωτερικότητα που να αποτελεί πόλο έλξης,   αλλά παράλληλα να έχει ανοίγματα, περάσματα.  Η επιτυχία του πάρκου θα κριθεί σε πολλά επίπεδα όχι μόνο περιβαλλοντικά, αλλά και κοινωνικά, οικονομικά, ψυχολογικά, εκπαιδευτικά κλπ.

Τα προβλήματα των υφιστάμενων χώρων πρασίνου

Καταρχήν δεν υπάρχει ο επιθυμητός διαθέσιμος ελεύθερος χώρος από την ελληνική νομοθεσία για τον κάτοικο της ελληνικής πόλης ούτε κατανέμεται έτσι ώστε να είναι άμεσος και προσβάσιμος. Οι υφιστάμενοι χώροι πρασίνου στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας  δεν συνδέονται μεταξύ τους,  είναι ξεκομμένοι από τα δρώμενα και τη ζωή της πόλης και μέσα σε αυτούς τους χώρους δεν αναδεικνύεται  η ταυτότητα και ο  χαρακτήρας  της περιοχής.
Συχνά συναντάμε κατακερματισμένους χώρους που  ο καθένας περιφράσσεται και απομονώνεται από τον διπλανό του. Παράδειγμα  στην περιοχή του Ευαγγελισμού, ο κήπος του Μεγάρου Μουσικής, το πάρκο Βενιζέλου, ο κήπος του Νιμιτς, το πάρκο Ριζάρη, ο κήπος του πολεμικού μουσείου, του Βυζαντινού μουσείου, του Ωδείου, ο κήπος της Πινακοθήκης, του Ιδρύματος Ερευνών. Θα μπορούσε η περιοχή αυτή να αποκτήσει ενιαίο χαρακτήρα και λειτουργία μιας και διαμορφώνεται ένας μεγάλος χώρος με  πνευματικές και πολιτιστικές λειτουργίες σε συνεχή κίνηση. Τέλος το πράσινο  δεν διαχειρίζεται έτσι ώστε  να οδηγεί σε πιο καθαρό, πιο βιώσιμο, πιο ασφαλές  περιβάλλον.

Πολιτική σχεδιασμού και διαχείρισης των γραμμικών πάρκων-δικτύου πρασίνου
·         Είναι αναγκαίο το στήσιμο ενός ενιαίου, υπερτοπικού, διαδημοτικού σχεδίου γενικής διάταξης ανάπτυξης και  εξάπλωσης των χώρων και των δικτύων πρασίνου.
·         Είναι απαραίτητη η Προστασία του γύρω ορεινού και αγροτικού τοπίου, η  αύξηση της βιοποικιλότητας και των φυσικών στοιχείων μέσα  στην πόλη.
·         Η Δημιουργία τοπικών δικτύων και  η σύνθεση ελεύθερων χώρων πρασίνου θα συντελέσει στην ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας ενισχύουν την έννοια της  γειτονιάς.
·         Ενίσχυση ιστορικού, πολιτιστικού, φυσικού τοπίου της πόλης. 
·     Η απόδοση ήπιων χρήσεων και  λειτουργιών στα πάρκα, η κάλυψη πολλαπλών αναγκών με προσθήκη στοιχείων που ενισχύουν την ποικιλία, τις αντιθέσεις, τις αναφορές τα κάνουν πιο ελκυστικά.
·         Τέλος επιβάλλεται ενιαίος φορέας και ενιαία λογική  διαχείρισης των χώρων πρασίνου
φωτο Helene Binet

       Η φωτο μας δείχνει με πόση μαεστρία  ο Πικιώνης συνδέει το λόφο του Φιλοπάππου και το λόφο της  Ακρόπολης μέσω αυτού του  τριγώνου. Σε αυτά τα λίγα τετραγωνικά συνδέει αρμονικά τόπους, εποχές, φυσικά περιβάλλοντα, ιστορία. Προσπάθησα να τραβήξω την ίδια φωτογραφία σήμερα όμως λείπουν οι ίριδες, η μηδική, το αμπέλι και ο Παρθενώνας δεν φαίνεται κρύβεται πίσω από τις φυλλωσιές των δέντρων.

Χώροι της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας, που προσφέρονται για την δημιουργία δικτύων γραμμικών πάρκων είναι οι παρακάτω:
·          Θαλάσσιο μέτωπο
·          Ρέμα Χαλανδρίου - Πικροδάφνης –Ποδονύφτη κ.α
·          Ακάλυπτο μέρος του Κηφισού - Ιλισσού
·          Διάφορα άλλα «μη καλυμμένα» ρέματα
·          Σιδηροδρομικές γραμμές
·          Αρχαιολογικοί χώροι
·          Νησίδες, πεζοδρόμια και παράδρομοι μεγάλων οδικών αρτηριών
·          Ιδιωτικοί κήποι – κήποι δημόσιων κτιρίων


                      Κατσουλάκος Λευτέρης        Κατσογιάννη Σταυρούλα
                     γεωπόνος - μελετητής           γεωπόνος - αρχιτέκτων τοπίου



 


Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

«ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΝΟΙΧΤΩΝ ΧΩΡΩΝ»


ecofitFNL_tampela[1]«ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΝΟΙΧΤΩΝ ΧΩΡΩΝ»


Μια ακόμα επιτυχία για το γραφείο μας, που συμμετείχε σε ομάδες μελέτης εκπονώντας τις φυτοτεχνικές μελέτες σε τέσσερις προτάσεις για το πρόγραμμα  «Βιοκλιµατικές Αναβαθµίσεις ∆ηµόσιων Ανοικτών Χώρων»
Μετά την αξιολόγηση των προτάσεων από τον  Ενδιάµεσο Φορέα ∆ιαχείρισης ΚΑΠΕ (ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ & ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ) και τη δημοσιοποίηση του πίνακα κατάταξης των προτάσεων οι δικές μας προτάσεις κατατάχτηκαν ως εξής:

ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΑΛ. ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ,
ΔΗΜΟΣ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
 (2o σε βαθμολογία στη λίστα αξιολόγησης του ΚΑΠΕ)



ecofitFNL_tampela[1]
ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΠΗΓΑΔΑΣ, ΔΗΜΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ
(3o σε βαθμολογία στη λίστα αξιολόγησης του ΚΑΠΕ) 




ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ, 
ΔΗΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΕΩΝ
 (18 στη λίστα αξιολόγησης του ΚΑΠΕ)



 ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΡΕΜΑΤΟΣ ΜΑΥΡΑΤΖΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΤΡΙΚΩΝ  ΔΡΟΜΩΝ, ΔΗΜΟΣ ΜΕΓΑΡΕΩΝ
 (23 στη λίστα αξιολόγησης του ΚΑΠΕ)




Βορρεάκου Μαρία - Κατσογιάννη Σταυρούλα
Γεωπόνοι - Αρχιτέκτονες Τοπίου Msc