Συμμετέχει, μελετά, αρθρογραφεί, ταξιδεύει, ενημερώνεται με στόχο να προσφέρει όσο μπορεί στην αναβάθμιση του τοπίου που μας περιβάλλει.

Τρίτη 14 Απριλίου 2015

ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΔΕΝΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ


Πολύς λόγος γίνεται για το πράσινο, χρόνια τώρα, για το πώς θα αυξηθεί, πως θα συνδεθούν οι χώροι πρασίνου μεταξύ τους, για το πόσο καλό είναι, πώς θα διαχειριστεί, πόσο θα κοστίσει. Όλοι συμφωνούν για την αναγκαιότητα του, για την προσφορά του στις ζωές μας, όλοι όμως ή σχεδόν όλοι το απαξιώνουν είτε σαν ιδέα είτε στη πράξη.
Η ευκαιρία των Ολυμπιακών αγώνων χάθηκε για πάντα μιας και σε ολόκληρη την Αττική φυτεύτηκαν μόλις 27.000 δένδρα και 500.000 θάμνοι, παρά τις εξαγγελίες που μιλούσαν το 2001,  για  280.000 δένδρα και 12 εκατ. Θάμνους. Αν μάλιστα κάποιος υπολογίσει την θνησιμότητα αυτών των φυτών, το αποτέλεσμα φαντάζει ακόμα πιο αποτυχημένο.
Πολύς λόγος επίσης για το πόσα τετραγωνικά πράσινης γης  αντιστοιχούν σε κάθε κάτοικο, στην Αθήνα μόλις 2,55 τετραγωνικά μέτρα, στο  Άμστερνταμ 27 τ.μ., στη Ζυρίχη 35 τ.μ., στην Ουάσιγκτον 50 τ.μ., στη Δρέσδη 144 τ.μ. και σε Λονδίνο, Ρώμη και Παρίσι 9 τ.μ.
Θα μπορούσαν τα δέντρα να αλλάξουν τις ισορροπίες μέσα στη πόλη; Στις ευρωπαϊκές πόλεις το πράσινο και ιδιαίτερα τα δέντρα ενισχύουν την ταυτότητα της πόλης και αποτελούν σημεία αναφοράς. Ποιος έχει πάει στη Ρώμη και δεν πρόσεξε τις πανύψηλες κουκουναριές, στο Παρίσι τις αλέες με τις ιπποκαστανιές ή στο Βερολίνο το δρόμο με τις φλαμουριές.



Φωτο 1. Οι κουκουναριές της Ρώμης

Τα δέντρα αποτελούν το τρίτο επίπεδο βλάστησης  σε έναν χώρο πρασίνου. Το επίπεδο των δέντρων δημιουργεί σκιασμένους χώρους, οριοθετεί πορείες και καθορίζει ενότητες. Οι όροι όπως ακολουθία, επανά­ληψη, ρυθμός, ενότητα, έμφαση και κλίμακα είναι βασικοί για έναν καλό σχεδιασμό μιας δενδροφύτευσης. Τα βασικά στοιχεία όπως η μορφή, το μέγεθος, η υφή και το χρώμα, τα οποία αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά ενός δένδρου πρέπει να εκτιμηθούν  πλήρως από τον μελετητή πρασίνου.
Συνήθως τα δένδρα καλούνται να εκπληρώσουν περισσότερους από ενόν σκοπό συμβάλλοντας σημαντικά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της πόλης από κάθε άποψη (φυσική, ψυχική, υγιεινή). Δεν θα ξεχάσω έναν αστυνομικό, που με ρωτούσε πληροφορίες για τις γιακαράντες της οδού Αθηνάς, τους βραχυχίτωνες της Σταδίου και της αριές της πλατείας Συντάγματος, λέγοντάς μου πόσο τον συντρόφευαν τα δέντρα στην πολύωρη υπηρεσία του.




Φώτο 2. Τα πλατάνια της οδού Αρεοπαγίτου

Τα κριτήρια επιλογής είναι πολλαπλά και αλληλοκαλυπτόμενα. Στην περίπτωση των δέντρων δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στο φως που περνάει από τη φυλλωσιά του δέντρου,  στην κλίμακα  του χώρου, στην βιοκλιματική του συνεισφορά, στη δυνατότητα εγκλιματισμού του στις δύσκολες συνθήκες της πόλης, στην αισθητική αναβάθμιση του χώρου, στην προσφορά του στη συγκράτηση ρύπων, στην οικολογική προσαρμογή των ειδών κλπ.






Φωτο 3 . Λανθασμένη επιλογή του Ficus nitida, για το στενό δρόμο και τα στενά πεζοδρόμια της πόλης.

Αν καλεστούμε σαν ειδικοί να αξιολογήσουμε ποια είδη δέντρων είναι κατάλληλα για τους δημόσιους χώρους της Αθήνας, θα πρέπει να προσμετρήσουμε πολλούς παράγοντες.  Προσωπικά θα κατέληγα στα ακόλουθα δεκαπέντε είδη, χωρίς να αποκλείσω πολλά ακόμα. Εννοείται βέβαια ότι επιλέγοντας τα ακόλουθα είδη δεν σημαίνει ότι τα φυτεύω και τα αφήνω στη τύχη τους.

1.Ψευτοπιπεριά Schinus molle
2. Ελαίαγνος ή Μοσχοιτιά Eleagnus angustifolia
3. Γλεδίτσια Gleditsia triacanthos
4.Νεραντζιά (Citrus aurantium)
5.Μουριά ( Morus platanifolia)
6. Κουτσουπιά (Cercis siliquastrum)
7. Σοφόρα (Sophora japonica)
8. Γρεβιλλέα (Grevilea robusta)
9. Χαρουπιά (Ceratonia siliqua)
10.Πλατάνι (Platanus orientalis)
11. Πεύκο (Pinus sp)
12. Λυκιδάμβαρη (Liquidambar styracifiua)
13. Μελιά (Melia azederah)
14.Κερλεουτέρια (Koelreuteria paniculata)
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ
15.Η ΕΛΙΑ





Φωτο 4. Το πεύκο συνδεδεμένο άρρηκτα με την αττική γη.

Η ζωή του ανθρώπου είναι στενά συνδεδεμένη με το δέντρο και η ύπαρξη του δέντρου μέσα στην πόλη είναι βιολογική ανάγκη. Σήμερα στις πόλεις οι διαθέσιμοι ελεύθεροι χώροι είναι λίγοι, τα πάρκα μικρά και ξεκομμένα το ένα από το άλλο.
Μια ιδέα είναι να ξεκινήσουμε από την αύξηση των τετραγωνικών πρασίνου που αντιστοιχούν σε κάθε κάτοικο αυξάνοντας το εμβαδόν της φυλλικής επιφάνειας/ κάτοικο. Ένα μεγάλο πεύκο φτάνει να έχει 10-12 στρέμματα ενώ δε πρέπει να παραβλέπουμε την αξία των αναρριχητικών  φυτών και των φυτεμένων δωμάτων.

Κατσογιάννη Σταυρούλα
Γεωπόνος - Αρχιτέκτων τοπίου





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου